Vanwege de beperkte capaciteit moeten tickets vooraf online worden gekocht. Met het ticket bepaal je je toegang voor een vrij te kiezen periode van 30 minuten (bijv. toegang tussen 11 en 11.30 uur in het bezoekerscentrum).
Als je de reserveringstijd mist of ter plekke tickets koopt, kunnen alleen resterende plaatsen worden toegewezen, wat kan leiden tot langere wachttijden.
Stevige schoenen en warme kleding worden aanbevolen. De temperatuur is meestal onder nul, zelfs in de zomer.
Tijdens het bezoek aan de grot moet je in totaal 134 meter hoogteverschil overbruggen. Dit komt ongeveer overeen met een wandeling door het trappenhuis van een torenflat van 40 verdiepingen. Ook hier is het aan elke bezoeker om te beslissen of ze de inspanning aankunnen.
Maar de schoonheid van de ijssculpturen en de indrukwekkende afmetingen van de grot compenseren ongetwijfeld elke inspanning! Het tempo van de tocht wordt aangepast aan de groep bezoekers. Mensen die slecht ter been zijn of hart- en vaatproblemen hebben, wordt echter afgeraden de grot te bezoeken.
Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om te beslissen of ze hun kinderen wel of niet vertrouwen om door de koude grot te lopen. De ervaring leert dat kleine kinderen tot 3-4 jaar vaak overbelast zijn. In elk geval moet ervoor worden gezorgd dat ze het voldoende warm hebben. Vergeet dus niet een muts en handschoenen mee te nemen.
Een bezoek aan de ijsgrot is vooral aan te raden op mooie en warme dagen. Het panoramische uitzicht vanaf de ingang tot ver voorbij het Salzachdal op de besneeuwde toppen van de Hohe Tauern is bijzonder indrukwekkend.
Natuurlijk is de Eisriesenwelt ook toegankelijk voor dieren. We raden je echter aan om je hond alleen mee te nemen als hij geen problemen heeft met trappen.
Om organisatorische redenen is filmen en fotograferen in de grot niet toegestaan. Wij vragen uw begrip voor deze onaangename maar noodzakelijke maatregel!
Over de ontwikkeling van de ijsreuzenwereld
Een beetje inzicht
in onze geschiedenis
Tot het einde van de 19e eeuw was deze grot nog volledig onbekend - niet in de laatste plaats vanwege de onbeschutte ligging in het hooggebergte en ook vanwege het gebrek aan interesse in grotonderzoek in die tijd.
Pas in 1879 drong de Salzburgse natuuronderzoeker Anton von Posselt-Czorich als enige ongeveer 200 meter de duisternis van deze grot binnendrong en officieel de Eisriesenwelt ontdekte. Een jaar later publiceerde hij een gedetailleerd verslag van zijn ontdekking in het tijdschrift van de Alpenclub. Toch raakte de grot weer in de vergetelheid.
Na de Eerste Wereldoorlog werden baanbrekende verkenningen van de kilometerslange labyrinten van dit grottenstelsel uitgevoerd door andere ontdekkingsreizigers zoals Friedrich en Robert Oedl en Walter Czernig.
Toen dit unieke natuurwonder steeds bekender werd, groeide ook de belangstelling van toeristen. Al in 1920 werden een "explorershut" en de eerste primitieve klimfaciliteiten naar en in de grot gebouwd om bezoekers in staat te stellen de grot te verkennen.